چاله آسانسور بخشی از چاه آسانسور است که در پایین ترین سطح ساختمان قرار دارد و محل نصب بافر، پاراشوت و برخی از تجهیزات آسانسور است. این بخش باید با رعایت استانداردهای مربوط به ابعاد، آببندی، تراز و صافی طراحی و اجرا شود. در این مقاله به نحوه دیوار کشی چاله آسانسور میپردازیم.
دیوار کشی چاله آسانسور میتواند با روشهای مختلفی انجام شود، اما معمولاً از سه روش ورقکشی، رابیتسبندی و آجرکشی استفاده میشود. در هر سه روش، باید دقت شود که دیوارها از طرف داخل چاله با سیمان، خاک و گچ اندود شوند تا سطح صاف و همواری داشته باشند.
ورقکشی: در این روش، از ورقهای فلزی به شکل پروفیل استفاده میشود که به هم متصل شده و به دیوار چاله محکم میشوند. این روش سرعت بالا و هزینه پایین دارد، اما نقطه ضعف آن عدم مقاومت در برابر خوردگی است.
رابیتسبندی: در این روش، از شبکههای فلزی به شکل مستطیل یا مثلث استفاده میشود که به هم پیچیده شده و به دیوار چاله نصب میشوند. سپس روی شبکهها لایهای از سیمان و شن پخش میشود تا سطح صاف و یکنواخت ایجاد شود. این روش نسبت به ورقکشی مقاومت بالاتر در برابر خوردگی دارد، اما هزینه و زمان بیشتری نیاز دارد.
آجرکشی: در این روش، از آجر و سیمان برای ساخت دیوار چاله استفاده میشود. این روش قدیمیترین و معمولترین روش دیوار کشی چاله آسانسور است که مقاومت بالای در برابر خوردگی، حرارت و فشار دارد، اما هزینه و زمان زیاد و نظافت کمتری نسبت به دو روش قبل دارد.
برای انتخاب روش مناسب دیوار کشی چاله آسانسور، باید عوامل مختلفی مانند نوع ساختمان، تعداد طبقات، تعداد آسانسور، نحوه نصب تجهیرات، بودجه و زمان در نظر گرفته شود.
“`